Η τηλεόραση είναι ένα μέσο αρκετά διαδεδομένο και δημοφιλές. Είναι φυσικό, λοιπόν, να επηρεάζει το παιδί και την οικογένεια και τις σχέσεις του παιδιού μεγαλώνοντας. Έχει αποδειχθεί ότι, στην εποχή μας, ένας άνθρωπος από παιδί μέχρι την ηλικία των 70 χρονών θα ξοδέψει περίπου 7 χρόνια βλέποντας τηλεόραση. Όσο δηλαδή ένα τμήμα Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο. Αυτό δείχνει την μεγάλη επίδραση που μπορεί να ασκήσει η τηλεόραση στην ζωή μας. Τα ελληνόπουλα αγαπούν πολύ την τηλεόραση και ιδιαίτερα τα αγόρια. Βλέπουν τηλεόραση περισσότερο από δύο ώρες την ημέρα. Ο μέσος όρος τηλεθέασης μειώνεται ή αυξάνεται ανάλογα με το μορφωτικό επίπεδο των γονιών του.
Όταν λοιπόν ένα παιδί βλέπει 2 ώρες την ημέρα τηλεόραση σημαίνει ότι χάνει δύο ώρες από το διάβασμά του, την επικοινωνία του με την οικογένειά του, τους φίλους του, τις ελεύθερες δραστηριότητές του. Έχει παρατηρηθεί ότι τα παιδιά που βλέπουν πολύ τηλεόραση είναι κατά κανόνα κακοί μαθητές, γίνονται περισσότερο εγωκεντρικά και καταναλωτικά. Μειώνεται επίσης η φαντασία του παιδιού και η δυνατότητα συζήτησης και επικοινωνίας με τους γύρω του. Μπορεί η τηλεόραση να επιδράσει θετικά σε περιπτώσεις παιδιών με χαμηλό δείκτη νοημοσύνης. Γενικά όμως, κυρίως εάν οι γονείς χάσουν τον έλεγχο και τα παιδιά βλέπουν πολλές ώρες τηλεόραση, λειτουργεί ανασταλτικά και έχει αρνητικές επιπτώσεις.
Ο ρόλος των γονιών κι εδώ είναι καθοριστικός. Το παιδί σίγουρα θα επηρεαστεί από την στάση των γονιών απέναντι στην τηλεόραση. Γονείς φανατικοί τηλεθεατές δημιουργούν παιδιά επίσης φανατικούς τηλεθεατές. Αντίθετα, η κριτική στάση απέναντι στην τηλεόραση βοηθάει τα παιδιά να δουν κι αυτά κριτικά την τηλεόραση. Επίσης, πολλές φορές οι γονείς ταΐζουν τα μικρά παιδιά μπροστά στην τηλεόραση γιατί μόνο τότε «τρώνε». Το παιδί, μπροστά στην τηλεόραση τρώει μηχανικά, χωρίς να παίρνει μέρος στην διαδικασία του φαγητού, είναι φυσικό λοιπόν να επηρεάζεται η λειτουργία της πέψης. Τα παιδιά που τρώνε μπροστά στην τηλεόραση γίνονται συνήθως παχύσαρκα και αντικοινωνικά.
Να μην βλέπει δηλαδή το παιδί τηλεόραση; Η τηλεόραση είναι μέσο ενημέρωσης και ψυχαγωγίας που μπορεί να λειτουργήσει εκπαιδευτικά. Αρκεί να κάνουμε επιλογές, να συζητάμε με τα παιδιά τα διάφορα προγράμματα, να κάνουμε κριτική και προπάντων να βλέπουμε όλοι με μέτρο.